بسم الله الرحمن الرحیم

آنچه این روزها دغدغه ی دغدغه مندان ارزشهای انقلابی و ارزشهای اسلامی را تشکیل میدهد، ملاک انتخاب کاندیداهای مجلسین است.
این که اصلح کم رای را انتخاب کنیم یا صالح رای آور را؟
این که در انتخابات 92 دچار اشتباه شدیم یا نه؟
این که در انتخاب مجلسین لیستی رای دهیم یا غیرلیستی؟

این همان چیزی بود که فکر بنده حقیر را هم مشغول خودساخته بود تا آنکه با تحقیقاتی در اینترنت و پرس و جو از افراد صاحب نظر و صاحب تحلیل به جمع بندی ای رسیدم که دراختیار دوستان دغدغه مندم قرارشان می دهم تا ان شاءالله همه انتخابی موردرضای خداوندمتعال داشته باشیم و قلب نازنین صاحب حقیقی انقلاب را خوشحال از این انتخاب گردانیم.

با توجه به فرمایشات علامه مصباح ¹ ،بزرگمرد انقلابی و عقبه تئوریک نظام اسلامی میتوان دو وضعیت را برای انتخاب تصورکرد:

1- در بین کاندیداها 2فرد یا 3فرد (و ای کاش همه!) حضور دارند که دغدغه شان پیاده کردن ارزشهای اسلام و انقلاب است و می بایست از این دو یکی را که صلاحیتش بیشتر است و اصلح است انتخاب کنیم اما میبینیم فردی که از نظر ما اصلح است رای آوری کمتری دارد و فردصالح رای آوری اش بیشتر است، اینجا با هماهنگی عمومی می توانیم فرد صالح را به جای اصلح انتخاب کنیم تا دفع مفسده شود و افرادی که دغدغه ی اسلام و انقلاب ندارند رای نیاورند.(شاید بشود این مورد را به آقایان جلیلی و حداد تا قبل از انصراف آقای حداد در سال 92 تطبیق داد.)

2- اما گاهی انتخاب مردد میشود بین انتخاب اصلحی که رای آوری کمتری دارد و صالح رای آوری که هرچندبرخی صلاحیتهای لازم را دارد اما دغدغه اش ارزشهای اسلام و انقلاب نیست و شعارهایش مدام حول مسائل مهم اما غیرمبنایی مثل معیشت و اقتصاد و رفع تحریم و... میچرخد. در این صورت ما اجازه نداریم اصلح را فدای صالح کنیم چرا که:

"گاهی باید فرد اصلح– ولو رأی آوری نداشته باشد - مطرح شود تا حد اقل مشخص شود هنوز بین مردم اعتقاد و ایمان به اسلام و انقلاب اسلامی وجود دارد. آیا خوب بود از میان کاندیداهای ریاست جمهوری هیچ کس حرفی از اسلام و انقلاب نزند و همه به فکر ارزانی اجناس و رفع تحریم ها باشند؟ آیا نباید از کسی که ولو رأی آوری ندارد، اما دغدغه انقلاب و اسلام را دارد، حمایت کرد؟

گاه اگر از چنین فردی حمایت نشود، این پیام به دنیا صادر می شود که مردم از انقلاب و ارزش های انقلابشان خسته شده اند. لذا در چنین مواقعی که هیچ کسی دغدغه انقلاب و اسلام را مطرح نمی کند،  باید از کسی که از انقلاب حمایت می کند، طرفداری کرد، ولو یقین داشته باشیم که رأی نمی آورد." ²

انتخابات سال 92 دقیقا مصداق همین مورد است، آن کسی که دغدغه اسلام و ارزشهای انقلابی و رفتارهای انقلابی داشت می بایست شخصی چون جلیلی ها را انتخاب کند که در تمام زمینه های سیاسی ، اجتماعی و ... رفتار و شعار و دغدغه و اولویت بندی اش بر طبق آرمانهای انقلاب و ارزشهای یک جامعه مسلمان تنظیم شده بود نه چون قالیبافها و رضایی ها را که با دغدغه ی بهبود وضع نان و معیشت ملت مسلمان و رفتارها و سوابق سیاسی و اجتماعی خطادار و به انحراف رفته و نه حفظ و پیاده سازی ارزشهای واقعی انقلاب و آرمانهای امام راحل و رهبری معظم وارد میدان شده بودند. که این همبستگی هرچند ظاهرا به نفع قبیله اصولگرایان است! اما در حقیقت کوتاه آمدن از اصول و مبانی انقلاب اسلامی و ابراز شوق و رضایت به سپردن برجام ها به دست اصولگرایان تقلبی و درجه دوم است.
بی شک کسی تضمینی ندارد که افرادی که گذشته خطاداری داشتند و برائت نجسته اند و گهگاه هم مواضع روشن و صحیحی از خود نشان نمی دهند فرداروزی مانند برخی ساکتین پوست اندازی نکنند و به پشتوانه ی مردم و برخی خواص و علمای کم اطلاع و ظاهربین بهتر از جبهه مخالف نظام برای اسقاط نظام تلاش نکنند.

1و2-http://mesbahyazdi.ir/node/5152