- هر که را می دید سلام می کرد.
- وقتی دست می داد ، دستش را نمی کشید تا طرف مقابل دستش را بکشد.
- اخلاق آن حضرت به قدری نرم بود که مردم او را پدر مهربان خود می دانستند.
- به کسی خیره نمی شد و نگاه کردنش یک لحظه بیشتر نبود.
- از هیچ نعمتی بد نگفت.
- دوست داشت همیشه از خوبی ها بگوید.
- همیشه با بهترین عطرها خود را خوشبو می کرد.
- سخن که می گفت ، لبخند می زد.
- کوتاه سخن می گفت . بدون طول و تفصیل.
- زبانش را از سخن غیرضرور باز می داشت.
- به دیدار کسانی می رفت که به دیدارش نمی آمدند.
- دنیا و حوادث تلخش او را خشمگین نمی کرد. خشم او برای رضای خدا بود ؛ وقتی کسی حریم الهی را می شکست.
- وقتی خشمگین می شد ، رویش را بر می گرداند و چشم هایش را می بست.
- خنده اش تبسمی شیرین بود.
- در مجلس ، حق همه را ادا می کرد. هیچ کدام از هم نشینانش احساس نمی کردند که دیگری از او محترم تر است.
سالروز آغاز جاری شدن چشمه های گوارای محبت و معنویت و خداپرستی از میان دستان مبارک و زبان و قلب مهربان و پرکرامت پیامبر رحمت و مهربانی بر تمام بشریت و بخصوص بر مفتخرین به پیروی از اسلام ناب محمدی مبارک و فرخنده باد.
به امید دیدار و شفاعت حضرتش و عنایات بیکران خالق بی همتایش
نوشته شده در سه شنبه 93/3/6ساعت
12:1 عصر توسط منتظرالقائم
نظرات ( ) |