نقدی بر افراطهایی که خود موجب تفریط میشوند

بسم الله الرحمن الرحیم

بزرگترین ضربه هایی که دین در طول تاریخ خورده است نه از جانب دشمنانش که از افراط و تفریط های دینمداران بوده است. از افراط خوارج و تفریط مرجئه گرفته تا افراط در 20روزه بودن (یا حتی  شروع از پایان ماه صفر!)ایام عزاداری حضرت زهرا سلام الله علیها که نه سیره ائمه بزرگوارمان بوده است و نه سیره علمای سابق و نه حتی علمای هم عصرما.

به گمانم این بررسی تاریخی را در سخنرانی های آقای رحیم پور ازغدی شنیدم که افراط و تندوری همیشه ی تاریخ محکوم به شکست بوده است و هیچ گاه جواب نداده است.
کمی واقع بینانه و از میان عوام مردم به این افراط و تفریطها بنگریم؛ اثرات منفی پررنگ کردن عزاها و افزایش روزهای ایام فاطمیه و افزودن ایام محسنیه و عسگریه و لزوم عزادار بودن با لباس مشکی و... از جانب برخی دینمداران در بین مردم در میان هجمه های فرهنگی و اعتقادی دشمن که اصرار دارند بر خلاف واقعیت نشاط افزا و بهجت انگیز شریعت حضرت پیامبر(ص)،دین مبین اسلام و مذهب متعالی تشیع را در ذهن جوانان ،مخالف خوشی و شادمانی و دین صرفا غم و ماتم و گریه معرفی کنند کاملا قابل شهود است.
 تبریک گویی ایام نوروز که در بین الایام 2فاطمیه واقع شده همراه با حفظ شوونات و احترام و گرامیداشت حضرت فاطمه علیهاسلام منافاتی با ایام خاص حزن و عزاداری در ایام فاطمیه اول که به فرموده علما 13تا15 جمادی الاول(24-26اسفند) و ایام فاطمیه دوم که 1تا 3 جمادی الثانی(12-14فروردین) است ندارد.

تصویر فوق در ایام عید امسال در سایت مقام معظم رهبری قرار داده شده بود که خود گویاست
با سوال از علما و مطالعه نظراتشان و تامل در نوع نگاه ولی امرمسلمین که نه در اولین روز عید و نه در سخنرانی روز ششم فروردین لباس عزا به تن نداشتند و تبریک نوروز داشتند به راحتی می توان نگاه صحیح را دریافت و از افراط جلوگیری کرد.
ان شاءالله آینده این مطلب تکمیل میشود.

لینک مرتبط:

انتقاد آیت‌الله شبیری از افراط در دهه‌های عزا

نظر مراجع و علما در مورد تقارن ایام فاطمیه با جشن نوروز 

نوشته شده در جمعه 93/1/8ساعت 1:55 عصر توسط منتظرالقائم نظرات ( ) |