بسم الله الرحمن الرحیم

قال رسول الله صلوات الله علیه و آله:نجاهُ الْمؤمن حفْظ لسانِه^ِ1
حضرت پیامبر اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند: نجات مومن در حفظ زبانش است.

دوستی داشتم که در اوج مباحثات سیاسی در جمع های دوستانه مان مراقب بود که توهین و غیبت و تهمتی داخل در انتقادات و بحثهایش نشود. به نقل از آیت الله صدیقی می گفت چه بسا ایمانها که پای همین بحثهای سیاسی از بین می روند.

این روزها که بازار انتقادات برعملکرد مسوولین داغ است و کوچک و بزرگ به وضعیت جامعه اعتراض دارند نمونه های غیبت و توهین و تهمت و بربادرفتن ایمانها به بهانه ی انتقاد و بحثهای سیاسی در فضاهای مجازی و جمعهای حقیقی و حتی متاسفانه در اصلی ترین ابزار انتقال فرهنگ ما یعنی صدا و سیما به وفور دیده می شود.

تذکر و تلنگر این نکته ضروری به نظر می رسد که انتقاد از "عملکرد" یک مسوول سیاسی مساوی با توهین به شخصیت آن فرد یا تهمت وغیبت از شخصیت شخصی آن فرد نیست. اگر انتقادی هست به عملکرد ضعیف یا اشتباه آن فرد است نه به شخصیت او. آن هم یک انتقاد سالم و با هدف اصلاح.
کوچکترین توهین یا تهمت یا غیبت از هر شخصی حق الناس محسوب می شود که مادامی که رضای شخص محق بدست نیاید عواقب دنیایی و آخرتی آن گریبانگیر انسان خواهدشد.

مقام معظم رهبری در بیانی شیوا و رسا در یکی از بیانات خود به این مقوله پرداخته اند و می فرمایند:

"این چیزى که امروز مورد ابتلاست در جامعه‌ى ما، از همان چیزهائى است که بایست از همین ادله‌ى غیبت بفهمیم که درست نیست؛ این وضعى که وجود دارد درست نیست. البته انتقاد منطقى، گفتن حرف صحیح اینقدر حرفهاى آشکار وجود دارد که انسان اگر ذکر آنها را بکند، اصلاً هم غیبت نیست، و میتواند انسان نقد بکند.
همان حرفهاى آشکار را بیان بکنند، تبیین بکنند، توضیح بدهند، مطلب روشن خواهد شد؛ هیچ نیازى به غیبت کردن نیست که آدم بگوید حالا ما براى اصلاح مثلاً غیبت میکنیم.
واقعاً یکى از چیزهائى که ما همه‌مان [باید توجه کنیم]، به مردم هم باید بگوئیم، یاد بدهیم که توجه بکنند این است که به صرف توهم این که حالا این کار مصلحت دارد، دستشان را، یا قلمشان را، یا وبلاگشان را آزاد نکنند که هر چه به دهنشان آمد، آن را بگویند؛ اینجور نیست، چون وسائل مدرن امروز همه مشمول همین حکم است. یعنى خواندن وبلاگ هم مثل خواندن کاغذ است، کتاب است، نامه است، مثل شنیدن حرف است. استماع غیبت شامل همه‌ى اینها میشود؛ یعنى ملاک استماع در اینها وجود دارد مسلّماً. شنیدن به گوش خصوصیتى ندارد."

پی نوشت ها:
1-وسایل الشیعه ، جلد 12 ، صفحه 190 

نوشته شده در یکشنبه 91/8/7ساعت 9:58 عصر توسط منتظرالقائم نظرات ( ) |