بسم الله الرحمن الرحیم

از نگاه جمعیت شناسان و جامعه شناسان یکی از مهمترین عوامل پیشرفت و توسعه ی جامعه ، عامل افزایش جمعیت است.

نگاهی به کشورهای پیشرفته و درحال  توسعه رابطه ی مستقیم پیشرفت جامعه با رشد جمعیت را نمودار می سازد. برای مثال کشور پیشرفته ای مثل آمریکا حدود 300 میلیون نفر جمعیت دارد و یا برزیل حدود 204 میلیون نفر و ژاپن حدود 128 میلیون نفر جمعیت دارد. در حالیکه در مقابل کشورهای با جمعیت خیلی کم در واقع محکوم به زوال هستند و با کوچکترین زلزله ی سیاسی از بین می روند.
اینها همه در حالی است که گفته می شود ایران ظرفیت و پتانسیل حدود 150 میلیون نفر جمعیت و بلکه بیشتر را دارد.

علمای اسلامی هم این ضرورت را به خوبی درک کرده و درخصوص آن هشدارهایی داده اند. از جمله ابراز نگرانیهای رهبرمعظم انقلاب و دیدگاه آیت الله سبحانی که میفرمایند: بهترین کمک (برای تقویت جامعه ی اسلامی در مقابل کفار و دشمنان) فرزند است و این شعار ضدقرآنی و باطل که «اولاد کمتر، زندگی بهتر» را ترک کنید...این شعار خلاف قرآن است و از یهود آمده و در مغز مسئولین قبلی بوده و پخش شده است.

صرفنظر از اینکه گفته می شود لزوم کاهش جمعیت در دوره ای وجود داشته است و ادامه آن به اشتباه به درازا انجامیده است اما با تکیه بر سخن این عالم بزرگ باید گفت شواهد هم نشان می دهند که جدیدترین طرحهای استعماری با شعار کاهش جمعیت در ایران کلید خورده است.سخنان برژینسکی نیز شاهد بر این مدعاست که گفته است :" از فکر کردن به حمله ی پیشدستانه علیه تأسیسات هسته ای ایران اجتناب کنید و یک بازی طولانی مدت را انجام دهید چون زمان، آمارهای جمعیتی و تغییر نسل در ایران به نفع رژیم کنونی نیست".
تحرکات دشمن در خصوص ترویج فرهنگ کاهش جمعیت خانواده های ایرانی و نه غربی حداقل 2سوال را به ذهن هر ایرانی فهمیمی خطور میدهد که:

اولا سازمان ملل به 2 کشور بیش از همه در مسئله کنترل جمعیت کمک کرده ، یکی هندوستان فوق یک میلیاردی و دیگری ایران چندده میلیونی! و سوال اینجاست که سازمان مللی که هیچ جا نفعش به ایران نمی رسد و هیچگاه از حقوق ملت ایران دفاعی نمیکند چه شده که در این مسئله بخصوص ایران را در صدر کمکهای خود قرار داده؟!

دوما علیرغم پیشرفتهای حیرت انگیز ایرانیان در زمینه های مختلف از نانوتکنولوژی و شاخه های علم پزشکی گرفته تا ساخت رباتها و غیره و غیره و با وجود هزارها هزار مقاله ی مفید و برتر پژوهشگران و اساتید ایرانی در زمینه های متفاوت، چه می شود که استادی از ایران که داب سازمان ملل را در خصوص ضرورت کاهش جمعیت ایران دنبال میکند جایزه ی "جمعیت شناسی" را می برد و از او به خاطر ایران دوستی اش تقدیر ویژه می شود؟!

اما یکی از توجیهات فرزندنیاوری! این است که تربیت فرزند مشکل است و کیفیت تربیت مهمتر است و همینطور مشکلات اقتصادی خانواده ها کفاف جمعیت زیاد را نمی دهد.

از دو دیدگاه می توان به این قضیه پاسخ گفت .اول آنکه طبق آماری که ازسوی مسوولان رده بالای کشور داده می شود معمولا نخبگان جامعه از بین خانواده های پرفرزند هستند و می بینیم که مشکلات فرهنگی مختلف از جمله افسردگی ، بی اخلاقی ، توقعات بالا و همینطور سایر مشکلات اجتماعی و .. که اخیرا دامنگیر جوانان کشور ما شده معمولا در خانواده های کم فرزند پیش می آید.
دوم آنکه عالمی می فرمودند شما اگر نگران رزق و روزی فرزندان هستید باید گفت خداوند خود رزق و روزی بندگانش را متکفل شده است ، شما چرا ناراحت هستید؟! و اگر نگران تربیت فرزندانتان هستید به شما می گویم بچه ها خودشان تربیت شده ی خدایی هستند، شما بی تربیت شان نکنید!

علاوه بر تمام آثار و فواید فرهنگی مثبتی که فرزندآوری و افزایش جمعیت خانواده برای خانواده و جامعه دارد  ازجمله شادابی و نشاط خانواده ، کاهش مشکلات فرهنگی و ... ، یکی از آرامش بخش ترین اثرها این است که فرزند نیک و صالح و ذریه ی او "صدقه جاریه" ای است که بعد از مرگ می تواند همچنان جریان داشته باشد و خیر و ثوابش همچنان به ما برسد.

********
پی نوشت:
1.الکافی     جلد6    صفحه 2    باب فضل الولد .....
2. تحلیل جالبی از این خبر در رسانه ها منتشرشده است که مطالعه شان بی شک خالی از لطف نیست.
3. مطلب دیگری 2سال پس از این تاریخ نگاشته ام به این آدرس: http://saboo1.parsiblog.com/Posts/38/ مطالعه اش ان شاءالله خالی از لطف نخواهد بود.

نوشته شده در چهارشنبه 90/4/8ساعت 1:48 صبح توسط منتظرالقائم نظرات ( ) |