الکافی جلد1 صفحه42 باب النهی عن القول بغیر علم ..... أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَال لِلْعَالِمِ إِذَا سُئِلَ عَنْ شَیْءٍ وَ هُوَ لَا یَعْلَمُهُ أَنْ یَقُولَ اللَّهُ أَعْلَمُ وَ لَیْسَ لِغَیْرِ الْعَالِمِ أَنْ یَقُولَ ذَلِک حضرت امام جعفر صادق علیه السلام می فرمایند: بر شخص عالم لازم است که زمانیکه از او در مورد مطلبی سوال می شود که پاسخ آن را نمی داند ، بگوید "الله اعلم" ولی غیر عالم (چه جواب را بداند یا نداند) نباید (حتی) این را بگوید.(یعنی غیر عالم حتی حق گفتن خدا داناتر است را هم ندارد چون اصالتا نباید اصلا از او سوال شود و باید به عالم ارجاع دهد). سخن در باره ی سخنی است که شخصی درباره ی مسائل غیر تخصصی خود گفته است. در ابتدا باید بگویم هرکسی هرچه را که بگوید ما ملزم به نقد او نیستیم اما گاهی سخن از کسی نقل می شود که اولا دارای پست و مقام در این کشور است و ثانیا خود را دانا و عالم می داند و ثالثا با گفته های خود به تمام انباشته های علمی ثابت شده و مسلم علما کنایه می زند و رابعا همواره اشتباه خود را تکرار می کند. جناب آقای اسفندیار مشایی در یک سخنرانی در جمع هنرمندان استان مرکزی صحبتهایی را بیان داشته است که در نگاه اول مراجعه کننده به آن فکرمی کند که گوینده شخصی است که سالیان سال نشسته و در مباحث نظری و علمی عرفان غور کرده است! درحالیکه این شخص مدرکی جز مدرک فنی و مهندسی ندارد و در ادامه سخنانش نیز وزنه ی علم و دانش او در مباحث فقهی روشن می شود؛ آقای مشایی با گره زدن فهم فنی و مهندسی خود به عرفان و جادادن آن در هنر و در نهایت متهم کردن فقها به نفهمی ، بیت الغزل اندیشه های خود را با توهین به فقاهت 1400ساله سروده است! باز تاکید می کنم که این گفته ها و اندیشه ها اگر مبنای عمل و دستور کار در سیستم اداری کشور قرار گیرد از همین حالا باید زنگها را به صدا در آورد تا مانند دوران خاتمی بعد از 8سال متوجه اشتباه خود در میدان دادن به افراد نادان نشویم.
«اگر موضوعی را بگویم میگویند کفر گفت؛ ولی بعضی موسیقی را درک نمیکنند و نمی فهمند و میگویند موسیقی حرام است.»
Design By : Pichak |